Δούρειος Ιππος

Αλογο κούρσας αυτοεξόριστο

Περιπλανιέται εδώ και χρόνια στου νού του τις αβύσσους

Καμιά φορά αναβάτες του, του παρελθόντος του θυμίζουν

πως ήταν γεννημένο για δόξες πολλές και νίκες Ηράκλειες

Τα μάτια του τις πιό πολλές φορές απουσιάζουν

Κι όλο το μέσα του σαν ρούχο απ΄ την ανάποδη προβάλλει

Πότε σε θυμωμένα βλέμματα

Πότε σε βλέμματα θολά κοκκινισμένα

Πότε σε θλίψη

Και πότε σε χέρια διπλωμένης μπρός στο στήθος του εσωστρέφειας

Πίσω απ΄ το δρύινό του κέλυφος κανέναν δεν αφήνει να περάσει

κι ούτε τις νύχτες βρίσκει γιατρειά κι απο όνειρα ακατάληπτα ξυπνάει ιδρωμένο

Δυσοίωνα σημάδια παραίτησης πολυετούς, από του κόσμου τούτου την κρυφή ομορφιά

Sourlouloudi 2007

Αφιερωμένο στον Κ. με την ευχή να βρεί κάποτε την έξοδο από την ψεύτικη πραγματικότητα

Η φωτό είναι από το www.ldodds.com/photos/westonbirt/enchanted-wood-2003/horse_t.jpg

Παρελθόν

Η Εφηβεία της έκλεισε την πόρτα της τη στιγμή που αντίκρυσε το πρώτο κραγιόν στα χείλη της, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά για οτιδήποτε μπορεί να της συνέβαινε από δω και μπρός, βυθισμένη στην πλάνη της εικόνας του στήθους της που είχε αρχίσει να μεγαλώνει, αποφάσισε πως συμπλήρωσε πρόωρα το χρόνο που δικαιούνταν να περάσει στην γεμάτη ελαφρυντικά αγκαλιά της, και δεν δίστασε να τη ρίξει στον υπονόμο, παρατηρώντας από μακριά τον αγώνα της να βγεί και να αποδείξει πως δεν της αξίζε να συγχρωτίζεται με ανθρώπινα κατακάθια........

Παρελθόν

.......................που το θυμίζουν πιά μόνο οι αρρώστιες του σώματος που παρέμειναν, τα Παπ Τεστς της δεκαετίας του ογδόντα και τα Υπερηχογραφήματα με τις διογκωμένες συνήθως ωοθήκες και τα πολλαπλά άωρα και ωριμάζοντα ωοθηλάκια, έτοιμα για τα παιδιά τόσων υποψήφιων πατεράδων, που ποτέ δεν κυοφορήθηκαν................................ ........μόνο με τον μύκητα Candida Αlbicans και τα ταλαιπωριμένα της ιγμόρια την συνδέει τόσα χρόνια μιά στενή σχέση που δεν υποκύπτει σε καμιά ζηλιάρα μοντέρνα φαρμακολογία.

Παρελθόν

Εξαπάτηση και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για την μετά το τέλος των καλοκαιριών εποχή, μυρωδιές από παλιές σχέσεις που μεταφέρουν άγνωστοι στις συναντήσεις μας στα ασανσέρ προκαλώντας μας να βυθίσουμε τις αισθήσεις μας στις πτυχές του λαιμού τους, τραγούδια -παλιές αφιερώσεις κενά νοήματος των οποίων ψιθυρίζουμε ασυνείδητα τα λόγια την ώρα της οδήγησης, ταξίδια μόνο με το νου, σε μέρη που το σώμα αρνείται να επιστρέψει..

Παρελθόν

Δεν σκοτίζεται που οι πρώην αγαπητικοί της κοιμούνται πιά με τις φίλες της, ανταλλάσσουνε γνώμες για την εξέλιξή τους στο κρεβάτι πίνοντας παγωμένα Milk sake και κάνοuνε όλοι μαζί παρέα προσποιούμενοι ότι δεν ζήσανε ποτέ μαζί..............καμιά φορά δεν προσποιούνται, στ’ αλήθεια το χουνε πια ξεχάσει..

Παρελθόν

Business lunch, 15 χρόνια μετά, ποιός θα το πίστευε; Γελάει με τα αστεία του, πίνοντας Grapa από αχλάδια, ενώ αυτός αφηγείται μοντέρνες απάτες με πιστωτικές κάρτες, την ώρα που πληρώνει με ύφος διεθνούς κοσμοπολίτη το λογαριασμό με μία από αυτές, φλερτάροντας με την άκρη του ματιού την όμορφη Ινδή σερβιτόρα. «Κάποτε ορκίστηκα πως πέθανες για πάντα» σκέφτεται, κι αναρωτιέται αν τον είχε αγαπήσει γιατί την έκανε τόσο να γελάει.. Χαίρεται τρομακτικά που το πρόσωπό του είναι αλλοιωμένο και πρησμένο απ΄ το αλκοόλ και την κοκαίνη, αλλά πιό πολύ χαίρεται για τα χρήματα που θα της δίνει από δω και στο εξής για να φροντίσει να μην τον κυνηγάει πια η Interpol.

Παρελθόν

Aν υπήρχε αγωγή αποζημίωσης για την προδοσία, σήμερα θα ήταν εκατομμυριούχος...

Sourlouloudi 2007

Ελευσίνα

Με το κουμπί στο λαιμό σπασμένο

Μόνος βαριά τραυματίας το πουκάμισο

Σε κρυψώνας πτυχές βαμβακερές

κουλουριασμένο στο σκοτάδι το τραύμα

Σειρήνας που φεύγει

«Με ξεχάσατε στην άσφαλτο!»

γοργής σπινάρουν

τα λάστιχα της απομάκρυνσης

Κενού φορείου

Τέσσερις πάντα οι βαστάζοι

Πόσο εξαντλητική

του άδειου ρούχου η βαρύτητα;

Μόνη σκυφτή η χηρεία στο παγκάκι

μπαλάκι στη χούφτα έσφιξε

Τυλιγμένη σε χαρτομάντιλο

τη στεναχώρια

Κι η ψυχή;

Πενθεί ποτέ του σώματος την απομάκρυνση;

«Τι περιμένεις λοιπόν;

Γύρνα!

Πονούσε πάντα

Η Ελευσίνα»

Sourlouloudi

Aφιερωμένο στον Χ.Μ. την 8.7.2004