Wednesday, October 17, 2007


Λοβοτομή

Ξύρισα το κεφάλι μου από μόνη, για να μην χάσετε χρόνο και μ’ αυτό.

Εμπρός λοιπόν,

αποκόψτε τις ίνες μου της νόησης,

κι αν έχει πολλούς εμπρόσθιους λοβούς ο εγκέφαλός μου,

κι αυτό σας κάνει αναποφάσιστους μπροστά στην πολλαπλότητα επιλογής οπών για την διείσδυση του παγοθραύστη στο κρανίο μου,

μη διστάσετε :

αποκόψτε χωρίς εξαίρεση όλες

τις ίνες που θα βρείτε μπερδεμένες στην κοιλότητά του.

Αφού θα πάψω να σκέφτομαι, να αντιδρώ και να αισθάνομαι,

δεν δίνω δεκάρα για το αν θα παραλύσουν τα πόδια μου.......

Sourlouloudi


6 comments:

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μου θύμησες την φωλιά του κούκου, δεν ξέρω γιατί αλλά αυτό μου ήρθε στο μυαλό.

piece de resistance said...

οπως βλέπεις κι εμεις με ξυρισμενο κεφαλι περιφερομαστε και βαζουμε καπελλα με γιρλαντες αν χρειαστει.Σε ευχαριστω για τα παντα ομορφα λογια σου που ανιχνευουν αυτες τις δυσκολες περιοχες,οπου τα φτασίδια δεν φτανουν για να φτιαξουν.

Anonymous said...

Και όμως δε θα τους αφήσω να κόψουν τίποτα, γιατί θα σε πάρω από εδώ. Γιατί θέλω να μπορείς να χορεύεις. Αυτό θα κάνω.

Iωαννα Κολλινιατη said...

100707 Welcome to my blog
Βλέπω το χέρι σου στραμμένο προς το μέρος μου. Δεν φαίνεται στο κάδρο αν μου το δίνεις ή αν το τραβάς, δεν ξέρω αν ο χρόνος πάει προς τα μπρος ή προς τα πίσω, δεν ξέρω καν αν με σώζεις αφήνοντας το δικό μου ή πιανοντάς το. Οτι και νάναι σε ευχαριστω. Το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι πως πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις αποφασίσει να κάνεις. Πρέπει να το διαπράξεις

Παύλο
Σε ευχαριστώ που επιστρέφεις, ήμουνα και εγώ στα μέρη σου σήμερα, σε παλιότερο μαγειρικό post σου και σου έγραψα

Piece de resistance
Mόνο σε δύσκολες περιοχές μου αρέσει να ανιχνεύω, ακριβώς όπως και σε εσένα.

Anonymous said...

Σουρλουλούδι, αρκεί που ξέρω εγώ!

dousam said...

kali os teleia oute getty image sna eimaste oi erasitexnes alla exoume psixi kaloriziko pou lene sto xorio!