Παλιό καλοκαίρι
Διέκοπτε την ησυχία, τη μουσική, τη ρέμβη, τη νυχτερινή αύρα, το μισοσκόταδο,
Aκύρωνε τα σχέδια, τους προορισμούς των ταξιδιών, τα χρώματα, τα τοπία, τους πιθανούς εραστές...
Πως μπορεί να είναι τόσο παρεμβατική μιά απουσία;
Κι αυτή;
Υπήρξε τελικά ή ήταν όνειρο;
Μοιράστηκε την έντασή της σε μιά αφήγηση ή την φύλαξε για τον εαυτό του;
©
4 comments:
I love the way you express yourself. Your feelings. Your words. Your images. The emotion you allow me to feel.
εμ, ένας μήνας και μακριά και πάλι από το μπλογκ σου;;;; τι έπαθες! Έλα σε τάξη!
τελικά κάθε καλοκαίρι έχει την δικιά του ιστορία.
Anonymous
Χαιρομαι που εισχωρείς..
Hasapi grammata
Γυρίζω σιγά σιγά, γράφω τραγουδια αυτη την περιοδο όπως ξέρεις, γι αυτό και είναι εμμετρα τα περισσότερα κειμενα μου τελευταία
Axis mundi
Welcome to my Blog! Κάθε στιγμή έχει την δική της ιστορία, πολλώ μάλλον τα καλοκαίρια, και ακόμα περισσότερο τα παλιά καλοκαίρια, τότε ακόμα, που κάθε κόκκος άμμου είχε στο μυαλό μας τη δική του σημειολογία
Post a Comment